Yargıtay'ın aldığı bir karar, Ankara'da görülen bir boşanma davasında çarpıcı bir olayın üzerine odaklanıyor. İlk derece mahkemesi, davalı erkeğin sürekli fiziksel şiddet uygulaması ve agresif davranışlar sergilemesi yanında, eşinin annesine karşı aşağılayıcı davranışlarının da olduğunu belirterek boşanma kararı vermişti.
Ancak, tarafların avukatları mahkeme kararına itiraz etmiş, ardından Bölge Adliye Mahkemesi tarafından yapılan istinaf başvuruları reddedilmişti. Bunun üzerine taraflar temyize gitmişti.
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi, temyiz başvurusunu değerlendirerek, davalı erkeğin eşinin annesine karşı aşağılayıcı davranışını ağır kusur olarak değerlendirdi. Kararda, bu davranışların evlilik birliğinin temelinden sarsıcı olaylar olduğu ve kadının kişilik haklarına saldırı teşkil ettiği vurgulandı.
Bu doğrultuda, tarafların eşit kusurlu kabul edilmesi ve dolayısıyla davacı kadının maddi ve manevi tazminat taleplerinin reddedilmesinin doğru olmadığına hükmedildi.
Yargıtay'ın bu kararı, evlilik birliğindeki ahlaki ve hukuki standartların korunması açısından önemli bir adım olarak değerlendiriliyor.